Aanraking is voor ons mensen van levensbelang. Velen van u knuffelen partner, kinderen en andere vertrouwde naasten – los van sensuele intimiteit met de partner. Sommigen van u zullen regelmatig een massage door een masseur ondergaan. Dat vinden we heel gewoon en we genieten daar vaak enorm van.
Zodra we echter “patiënt” worden zien we dat aanraken een geheel andere dimensie krijgt. Vooral bij opname in ziekenhuis of verpleeghuis “institutionaliseren” we al gauw en lijkt er voor andere dan zorgtechnische aanraking geen plaats meer. We vergeten als patiënten dat we behalve ziek, ook een mens zijn met onze noden en behoeften.
In de zorg zijn we vooral gericht op functionaliteit, als het op aanraking aankomt. Zorgverleners wassen, wrijven, verbinden en verzorgen. Toch zien we dat de meerwaarde van het geven van massage steeds vaker erkend wordt. Massage kan de ontvanger laten voelen dat zijn of haar lichaam ook nog steeds een bron van aangename ervaringen kan zijn. Daarnaast kan massage helpen ontspannen en tot rust komen. Zo heeft het een positief effect op het algehele gevoel van welbevinden.
Het woord “massage” wordt nog vaak met intieme aanraking in verband gebracht, waardoor de drempel soms hoger is dan nodig. In onze opleidingen gaan we dieper in op de achtergronden van massage en natuurlijk is er vooral veel aandacht voor het oefenen in de praktijk.